Koen De Graeve stuurt in Terug naar morgen gretig e-mails naar het verleden. Het levert een fijne Vlaamse scifi-prent op en inspireerde ons om de favoriete tijdreisfilms van de Vertigo-redactie te delen.

Ditmaal keren we terug in de tijd met medewerkster Eline Van Hooydonck.

Pleasantville (1998, Gary Ross)

Er heerst tegenwoordig een grote voorliefde voor retro: we kijken graag naar zwart-witfilms, horen graag vinylplaten kraken en verlangen vaak naar een tijd waarin mannen nog ‘man waren’ en vrouwen er altijd feilloos uitzagen. Maar de tijd terugdraaien? Nee, bedankt. Welke vrouw zit er immers te wachten op een dagje eindeloos kokkerellen? Dat nostalgie best met een korrel zout genomen wordt, beseffen ook David en Jennifer (Tobey Maguire en Reese Witherspoon) in Pleasantville (1998).

De twee tieners ruziën op een avond over de afstandbediening en belanden door een excentrieke tv-reparateur in Pleasantville, een tv-show uit de fifties. Het hele fictieve dorp is volledig gehuld in grijswaarden. De waarden en normen van de conservatieve inwoners zijn zwart-wit.

Het is heerlijk om te zien hoe een geëmancipeerde Jennifer in die wereld provoceert met seksuele voorlichting en hoe David zijn baas leert kennismaken met de wilde penseelstreken van Van Gogh en Picasso. De film raakt bij mij een persoonlijke snaar, omdat ik al zo lang bezeten ben door het verleden. Ik studeer (kunst)geschiedenis, ik struin rommelmarkten af en ik verzamel servies uit de sixties.

Toen deze film bij ons in België uitkwam was het nieuwe millennium nog niet eens aangebroken en dat is net één van de vele charmes van de film. De prent toont aan dat het verlangen naar het verleden iets is van alle tijden.Het is gemakkelijk om wat geweest is te verheerlijken, maar films als Pleasantville herinneren je eraan hoe belangrijk het is de positieve noten van je eigen tijd niet te vergeten.

De tijdreis-topper van Ruben Nollet vind je hier!

@Elinevanhooydon