In de Vlaamse jeugdfilm Labyrinthus komen enkele jongeren vast te zitten in een computerspel. Om die spelwereld geloofwaardig op het bioscoopscherm te toveren werd gebruik gemaakt van duizelingwekkende digitale computereffecten ofte CGI. De kwaliteit van dergelijke digitale filmacrobatieën durft echter wel eens te variëren. Vandaar: de Vertigo-redactie en hun (minst) favoriete CGI-momenten!

Hoofdredacteur Steven Tuffin licht zijn keuzes toe.

Favoriete CGI

De creatie van Sandman in Spider-Man 3 (2007)

Ook films die je verafschuwt kunnen wondermooie momenten bevatten. Neem nu deze tenenkrommende threequel van Sam Raimi. Aan gebreken absoluut geen gebrek: van de overload aan slechteriken tot het hilarische ‘Peter Parker gaat goth’-moment. Op de sequentie waarin Thomas Haden Church echter voor het eerst verandert in Sandman valt niks aan te merken. Sterker nog: zelden oogde digitale effecten tegelijkertijd zo poëtisch, droevig en spectaculair.

https://www.youtube.com/watch?v=PpaecszRRG0

 

Minst favoriete CGI

De surfscène in Die Another Day (2002)

Dat digitale effecten net zoals andere filmtechnieken de nodige groeipijnen moesten doorstaan, valt natuurlijk te begrijpen. Die evolutie leverde echter enkele van de gênantste momenten uit de recente filmgeschiedenis op. Een van de pijnlijkste staaltjes hoe-het-niet-moet wordt geëtaleerd in Pierce Brosnans laatste prent als 007. Het ijs, het water, zelfs ’s werelds beroemdste geheimagent zien er nepper dan nep uit. Gelukkig koos men met Daniel Craig opnieuw een geloofwaardigere route.

 

@Waanzinema