Wanneer je op je 91e nog steeds films regisseert, heb je een goed geoliede filmploeg nodig om die productie tot een goed einde te brengen. Daar beschikt Clint Eastwood gelukkig al sinds het begin van zijn regiecarrière over. Extra elementen zoals sterke scripts en getalenteerde acteurs zorgden ervoor dat hij zelfs na zijn 60e nog regelmatig topfilms – zie onder meer Bird, Unforgiven, Mystic River en Million Dollar Baby – afleverde. In de roadmovie Cry Macho blijken die extra’s echter afwezig, met als resultaat een uiterst zwakke Eastwood-film.

Het Hollywoodicoon kruipt in de huid van Mike Milo, een gepensioneerde rodeokampioen die in opdracht van zijn voormalige werkgever (Dwight Yoakam) diens 13-jarig zoontje Rafo (Eduardo Minett) moet ophalen in Mexico City. De trip is echter niet zonder hindernissen en Mike en Rafo stranden halverwege in een godvergeten gat aan de grens met de VS.

Blijkbaar had Clint geen degelijke scripts meer in zijn lade liggen, want dat van Cry Macho is al meer dan 45 jaar oud. Het voelt heel seventies aan, maar de verplichte modernisering maakt alles echter zo sentimenteel, clichématig en banaal dat je vaak zin hebt om de zaal uit te stormen. Daar komt nog bij dat op Yoakam na de onervaren cast – met de vreselijk overacterende Minett op kop – er weinig van bakt. Eastwood oogt dan ook zo fragiel dat je vermoedt dat hij zich met de acteursregie amper heeft kunnen bezighouden.

Naar de steracteur kijken levert dezer dagen overigens gemengde gevoelens op. Enerzijds bewonder je de lef en kracht om op zo’n gevorderde leeftijd nog een film te dragen, anderzijds denk je dat hij elk moment in elkaar kan stuiken. De scène waarin zijn personage zijn rodeokunsten toont, komt bijvoorbeeld heel fake over met zijn combinatie van een hoop longshots van een stuntrijder en twee close-ups van Eastwood. Helemaal gênant wordt het wanneer niet één maar twee jongere dames al na twee ontmoetingen met zijn personage naar bed willen.

Ergst van al is de lachwekkende zedenles over machismo. Make my day-Clint die zegt dat machismo overschat is? Echt? De acteur-regisseur heeft in de loop van zijn carrière zijn macho-imago al wel  vaker ondergraven, maar hier komt het vooral modieus en hypocriet over.

Eastwood heeft het ongetwijfeld in zich om nog een aantal films te regisseren, maar laat het dan ajb drama’s zijn met een beresterk script en een professionele cast. Zelf zou hij het best van het scherm verdwijnen, tenzij in een Amerikaanse remake van De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween.

>>Klap 

Op zijn 91e staat Clint Eastwood voor en achter de camera van deze melodramatische roadmovie over een oude man die de verloren zoon van een vriend moet ophalen in Mexico. The Bridges of Madison County meets The Marksman.

Regie Clint Eastwood
Cast Clint Eastwood, Dwight Yoakam, Eduardo Minett
Speelduur 1u44
Vanaf 10 november in de bioscoop