Met Crimes of the Future keert David Cronenberg voluit terug naar zijn body horror-cinema van de jaren 80 en 90. Je zou de film kunnen omschrijven als een broertje van Videodrome, Naked Lunch en Existenz. Die hard fans van de Canadese meester zullen dan ook duimen en vingers aflikken. Wie een commerciëlere film à la The Fly of A History of Violence verwacht, zal echter ontgoocheld zijn.

De film speelt zich af in een nabije toekomst, mogelijk na een wereldramp. Saul Tenser (Viggo Mortensen) is een Crash-achtige performancekunstenaar, die tijdens zijn shows nieuwgevormde organen laat verwijderen. Een nieuwe drug zal zijn leven veranderen. Hoe dat laatste gebeurt, is quasi onmogelijk om in enkele zinnen uit te leggen. Cronenberg heeft in Crimes of the Future immers een heel complex universum gecreëerd.

Dat laatste zal waarschijnlijk een hindernis vormen voor mensen die hapklaar entertainment verwachten. Cronenberg is duidelijk meer geïnteresseerd in zijn filosofische visie op de evolutie van het menselijk lichaam dan in een makkelijk te volgen dramatisch verhaal. Er is wel een plot, maar dat bestaat vooral uit een verzameling puzzelstukken, waarbij de acteurs meer praten dan reageren.

Mooie beelden moet je ook niet verwachten. De decors zijn bewust grauw, kaal en roestig gehouden. Wat klopt met een universum waarin mensen het concept van schoonheid – innerlijk én uiterlijk – op een heel andere manier benaderen dat wij. Hoe vreemd het allemaal ook lijkt, Cronenberg is heel consequent in zijn keuzes en regie.

Crimes of the Future is dan ook een compromisloze auteursfilm en dus vintage Cronenberg. Te nemen of te laten.   

>>Klap

David Cronenberg keert terug naar de body horror-cinema van de jaren 80 en 90 met een filosofische auteursfilm over het veranderend menselijke lichaam en (letterlijke) innerlijke schoonheid. In het verlengde van Videodrome, Crash en Existenz.

Regie David Cronenberg
Cast Viggo Mortensen, Léa Seydoux, Kristen Stewart
Speelduur 1u47
Vanaf 11 mei in de bioscoop