Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

19.01.2016

Creed

door Jimmy Van der Velde

Het is ontzettend moeilijk om onbewogen te blijven bij een Rocky-film. Die pompende muziek, die door merg en been gaande melancholie, die heerlijke from zero to hero-mentaliteit én het knuffelbare titelpersonage vormen de ingrediënten van een franchise die veertig jaar na de eerste film nog steeds stand houdt. Akkoord, sommige van de sequels zijn ware misbaksels, maar toch konden ze de aantrekkingskracht van Rocky Balboa niet onderuithalen. Het is dan ook heerlijk om te zien dat de zevende aflevering, Creed, op indrukwekkende wijze nieuw leven in de franchise pompt.

The Italian Stallion verdwijnt deze keer naar de achtergrond. Cineast Ryan Coogler focust namelijk op Adonis Johnson (Michael B. Jordan), de zoon van Rocky’s voormalige maatje Apollo Creed. De jonge kerel heeft een moeilijke jeugd achter de rug en droomt van een bokscarrière. Op zoek naar de juiste training trekt hij naar Philadelphia, waar hij Rocky (Sylvester Stallone) om hulp vraagt. De ex-bokser neemt Adonis onder zijn hoede en probeert van hem een echte professional te maken.

Creed volgt in eerste instantie alle gekende Rocky-conventies. Het underdog-gegeven is aanwezig, de setting is bekend voor fans van de franchise, er is ruimte voor tegenslag en de aloude trainingsmontage ontbreekt natuurlijk ook niet. Maar maakt dat van deze prent een luie herhalingsoefening? Nope! De voorgenoemde elementen worden immers op de juiste manier afgestoft en in een nieuw jasje gestoken.

Scenarist-regisseur Coogler bewijst dat hij geen gezichtsloze gun for hire is door uit te pakken met geïnspireerde camerabewegingen, indrukwekkende long takes en personages van vlees en bloed. Terwijl Rocky het ideale sprookje was voor een Amerika dat recht krabbelde na Watergate en Vietnam, is Creed het ideale feelgoodverhaal voor een Amerika waarin duizenden zwarte jongens dromen van een betere toekomst.

creed1

Bovendien spelen zowel Jordan als Stallone de pannen van het dak. De Fruitvale Station-acteur is uitstekend als hongerige hond die zichzelf kost wat kost wil bewijzen. En ook Stallone maakt indruk. De obstakels die Rocky in deze film te verduren krijgt, geven de acteur de kans om een uiterst gevoelige prestatie neer te zetten. Probeer het maar eens droog te houden wanneer Rocky een krant leest aan de graven van zijn vrouw en beste makker. Die Oscarnominatie is daarom zeker niet onverdiend.

Naast een traan zorgt Creed ook voor de nodige euforie. Tijdens de finale mikt men op de dezelfde reusachtige emoties die het einde van Rocky teweegbrachten en daarin slaagt men wonderwel. Schrik dan ook niet als je schaduwboksend – én neuriënd – de zaal verlaat. Wie had er ooit durven denken dat er nog zo’n geslaagde Rocky-film zou uitkomen?

>>KLAP

De Fruitvale Station-tandem Ryan Coogler-Michael B. Jordan zorgt voor de beste Rocky-prent sinds het origineel uit 1976. Een fris en kwiek boksdrama dat zowel fans van de franchise als sporadische bioscoopgangers zal plezieren. Met een indrukwekkende Sylvester Stallone.

Regie Ryan Coogler
Cast Michael B. Jordan, Sylvester Stallone
Speelduur 2u13
Vanaf 20 januari in de bioscoop

 

@TheJimeister