De korte inhoud van de roadmovie Compartment No. 6 voorspelt niet bepaald veel soeps, maar de Finse regisseur Juho Kuosmanen (The Happiest Day in the Life of Olli Mäki) tilt de bijna banale premisse naar een duizelingwekkend niveau. Hij had wel een sterke basis – de bejubelde roman Hytti nro 6 van de Finse schrijfster Rosa Liksom. En toch was het niet evident om uit zo’n dun verhaaltje zo’n rijke film te destilleren.

De Finse archeologe Laura (Seidi Haarla) heeft zopas haar Russische hartsvriendin in Moskou verlaten om een lange treinreis naar Moermansk aan de Barentszzee te ondernemen, waar ze beroemde rotstekeningen wil bewonderen. Ze beklaagt zich die beslissing echter al vrij snel, want haar medereiziger Lyokha (Yuri Borisov), een jonge seizoenarbeider/crimineel, is in beschonken staat, blaast sigarettenrook in haar gezicht en uit zich zeer vulgair.

Niets is wat het lijkt. Ook niet voor de toeschouwers. Zij denken samen met Laura dat ze Lyokha kunnen vastpinnen op zijn gedrag in één enkele scène. Hij blijkt echter heel onvoorspelbaar – in positieve zin. We denken eveneens een duidelijk beeld te hebben van Laura, maar er gaat van alles schuil achter haar ietwat hovaardige intelligentie. De confrontaties met een aantal personages op hun pad zorgen ervoor dat ze in mekaars ziel kunnen kijken en ontdekken wat bij henzelf ontbreekt.

Compartment No. 6 een tragikomedie noemen gaat net iets te ver. Kuosmanen houdt de teugels strak en focust zich uitsluitend op de evolutie van zijn personages zonder op zoek te gaan naar makkelijke komische zijstapjes. Je zou zijn film een klein beetje kunnen vergelijken – in de eerste helft toch – met Mes in het water, maar Kuosmanen heeft een veel zachter wereldbeeld dan Polanksi. In de tweede helft denk je soms aan Before Sunrise. Kuosmanen vermijdt echter het bewust praatzieke en monotone concept van de Richard Linklater-klassieker.

Wat Compartment No. 6 ronduit briljant maakt – naast de fenomenale vertolkingen – is de fascinerende subtekst van het verleden dat door het heden sijpelt en omgekeerd. Om een voorbeeld te geven: hoe meer de trein Moermansk nadert, hoe dichter je bij de oude Sovjet-Unie komt.

Denk nu niet dat dit een hermetisch arthousefilm is. De prent eist na een tiental minuten je aandacht volledig op en laat je nadien nooit meer los. Bovendien zal je na de laatste scène enorm ontroerd zijn en met een warm gevoel de bioscoopzaal verlaten. De jury van Cannes 2021 ontsnapte daar ook niet aan, want ze gaf de film terecht de Grand Prix, samen met A Hero van Asghar Farhadi.

Warm aanbevolen.

>>Klap 

De Finse regisseur Juho Kuosmanen laat in deze hartverwarmend roadmovie twee enorm verschillende personages met elkaar botsen en verzoenen in een treinwagon. Een zachte mix van Mes in het water van Roman Polanski en Before Sunrise van Richard Linklater. 

Regie Juho Kuosmanen
Cast Seidi Haarla, Yuri Borisov, Dinara Drukarova
Speelduur 1u47
Vanaf 26 januari in de bioscoop