“De eerste écht geslaagde Avengers-film!” “Marvels beste bioscooponderneming tot op heden!” “Zelden zo’n goede superheldenprent gezien!” De eerste recensies van de derde Captain America-blockbuster waren overweldigend. Misschien wel zo overweldigend dat het resultaat alleen maar kon tegenvallen.

Ik moet toegeven dat ik al een tijdje met Marvelmoeheid kamp. Het is van Guardians of the Galaxy geleden dat het van comic- naar filmgigant omgetoverde bedrijf me nog eens een echt kippenvel bezorgde. Zowel Avengers: Age of Ultron en Ant-Man voelden te machinaal aan om echt te bekoren.

Dat is een trend die in gang werd gezet met het vorige Captain America-filmavontuur The Winter Soldier en die nu jammer genoeg wordt verdergezet. Hoewel Civil War heel wat lekkers serveert voor oog, oor én brein, voelt het hart van de prent even mechanisch aan als dat van antagonist van dienst Iron Man.

Inderdaad, dat lees je goed: Iron Man aka Tony Stark aka Robert Downey Jr. groeit na een zoveelste rampzalige Avengers-actie uit tot grote voorstander van een wetgeving die de vrijheid van de superhelden aan banden legt. Een regeling waar Captain America (Chris Evans) zich absoluut niet in kan vinden.

Daardoor ontstaan er twee kampen, die elkaar eerst verbaal en daarna fysiek te lijf gaan, wat allebei behoorlijk beklijvende momenten oplevert. Beide groepen komen met interessante argumenten op de proppen en de confrontatie op een Duits vliegveld resulteert in een superhero set piece zonder weerga.

Daarnaast wordt er gaandeweg intrigerende nieuwe – Black Panther! – en vertrouwde – Spider-Man! – gezichten geïntroduceerd, en voelen de geslagen wonden dieper aan dan je gewend bent van de gemiddelde popcornprent – benieuwd wat jongere superheldenfans van de tragische finale zullen maken.

Wat zit ik dan toch te jammeren? Wel, de gebroeders Russo zijn niet bepaald de meest cinematografisch begaafde regisseurs. Alle visuele keuzes die ze maken, mikken op veilige middelmaat. Waarschijnlijk maakt dat van hen de perfecte Marvelhuurlingen – ze gaan hierna de volgende Avengers-films regisseren – maar het zorgt er ook voor dat Captain America: Civil War er vaak als een gezichtsloze actieprent uitziet.

Bovendien – en hier speelt de voorgenoemde Marvelmoeheid een cruciale rol – is het allemaal een beetje too much aan het worden. Ja, daarnet leek ik nog verrukt over de entree van de eerste Afrikaanse superheld en de comeback van de beminde webslingeraar, maar tegelijkertijd voelt de blockbusterreeks steeds meer aan als een uit de hand gelopen Netflixproject – met dat verschil dat je bij de streamingdienst zelf kan bepalen wanneer je op pauze drukt.

Kort samengevat: Captain America: Civil War is alles wat Batman v Superman: Dawn of Justice niet was. Intelligent, grappig en meeslepend, maar ook een tikkeltje saai en onpersoonlijk.

Regie Anthony en Joe Russo
Cast Chris Evans, Robert Downey Jr., Scarlett Johansson
Speelduur 2u22
Vanaf 27 april in de bioscoop

@Waanzinema