The Iron Giant was in tegenstelling tot Brad Birds latere films, The Incredibles en Ratatouille, een box-office-flop, maar is twintig jaar later uitgegroeid tot een animatieklassieker.

“De film werd een succes ondanks enkele enorme obstakels,” zegt de regisseur. “Hij heeft de tand des tijds doorstaan door mond-tot-mondreclame.”

“Dat geeft mij enorm veel voldoening,” vervolgt hij, “aangezien het niks met hype of merchandise te maken heeft, maar met mensen die het verhaal ontdekken en erdoor geraakt worden.”

Bird liet zich voor het verhaal van een jongetje en zijn robot (stem van Diesel) inspireren door de dood van zijn zus. Zij kwam om tijdens een schietpartij.

“Dat was geen bewuste keuze,” zegt Bird, “maar mijn mening over vuurwapens zit in de film verwerkt en hij is aan haar opgedragen.”

The Iron Giant verscheen in een periode waarin animatiefilms meer en meer met de computer tot stand kwamen en Warner Bros. op het punt stond om hun animatieafdeling op te doeken na het floppen van Quest for Camelot.

“Daardoor kregen we de kans om een gek idee uit te werken,” zegt Bird. “Als we konden bewijzen dat het mogelijk was en we binnen het budget konden blijven, was er veel minder supervisie van bovenaf.”

Eenmaal de film af was, keek Warner Bros. er echter niet naar om. “Ze wilden hem bewaren voor een rustige datum in de toekomst,” zegt Bird. “Toen hij het heel goed deed op een testscreening, hadden ze nog geen reclame gemaakt.”

“Ze wisten dat ze de release moesten uitstellen om de film genoeg te kunnen promoten,” vervolgt hij, “maar ik heb domweg geweigerd. Ik was arrogant omdat de eerste reacties zo positief waren en de film kwam overhaast uit.”

Bron: IndieWire