Tennisfilms à la Players en Wimbledon deden het destijds bij pers en publiek zo rampzalig dat je verwachtte dat dergelijke cinema nooit meer zou worden gemaakt. En kijk, deze week worden er maar liefst soortgelijke films in de zalen uitgebracht. Het Deens-Zweedse Borg McEnroe van Janus Metz Pedersen (Armadillo) focust op een van de spectaculairste wedstrijden ooit, de enkelspelfinale bij de mannen op Wimbledon in juli 1980 tussen de Zweed Björn Borg en de Amerikaan John McEnroe.

Pedersen maakt van zijn film vooral een karakterstudie, met de Zweedse (Ice-)Borg als een introverte, schijnbaar onverschillige en intens geconcentreerde Scandinavische sportgod, terwijl McEnroe wordt opgevoerd als een extraverte, opvliegende en kinderlijke rebel. Maar het (voorspelbare) punt dat de cineast uiteindelijk wil maken is dat de twee topsporters uit hetzelfde hout gesneden waren. Op dat vlak ligt de film in het verlengde van Ron Howards Rush over het duel tussen Formule 1-piloten Niki Lauda en James Hunt.

Pedersen heeft zeer interessante castingkeuzes gemaakt. Hij laat Borg spelen door de relatief onbekende Sverrir Gudnason, maar die Zweedse acteur lijkt zo fel op de echte Borg dat je je soms in een documentaire waant. McEnroe wordt dan weer gespeeld door Shia LaBeouf, die totaal niet op de echte versie lijkt. Maar de Amerikaanse ster brengt zoveel persoonlijke bagage mee – zijn kleurrijke gedrag werd de voorbije jaren uitgebreid gebracht in de pers – dat hij qua uitstraling zonder enige twijfel de beste keuze was.

Al bij al is de film een beetje zoals Borg zelf: koel en weinig emotioneel. Een klein beetje meer McEnroe had geen kwaad gekund!

>>Klap

Armadillo-regisseur Janus Metz Pedersen filmt de legendarische Wimbledon-finale van 1980 tussen Björn Borg en John McEnroe in als een Rush-achtig duel tussen een koele introvert en een flamboyante extravert.

Regie Janus Metz Pedersen
Cast Sverrir Gudnason, Shia LaBeouf, Stellan Skarsgård
Speelduur 1u40
Vanaf 8 november in de bioscoop