Andrea Arnold heeft in het verleden twee heel sterke films gemaakt: Red Road en Fish Tank. De Britse cineast weet hoe ze een rauw, naturalistisch drama heel intens kan maken met zeer hoogstaande vertolkingen en een sterk, origineel script. Het was dus enorm uitkijken naar Bird, maar helaas haalt haar nieuwe film nooit het niveau van haar beste werk.

Bird schetst de doorbrekende pubertijd van Bailey (Nykiya Adams), een twaalfjarig meisje in een marginaal milieu. Haar halfbroer Hunter heeft contacten met een jeugdbende en vader Bug (Barry Keoghan) lijkt weinig meer te doen dan zich de hele dag te amuseren. Hij is bovendien in de wolken omdat hij opnieuw gaat trouwen. Bailey, die van haar vaders plannen totaal niets afwist, keert zich boos van hem af. Ze bezoekt haar moeder, Bugs eerste vrouw, maar die lijdt onder de terreur van een gewelddadige partner. Uit het niets duikt echter een mysterieuze man (Franz Rogowski) op die zichzelf Bird noemt en Bailey mentale steun geeft.

De eerste helft van Bird voelt very Ken Loach aan. Er zijn overduidelijk overeenkomsten met zijn klassieker Kes. Net zoals het titelpersonage uit die klassieker tracht Bailey overeind te blijven in een wereld zonder veel toekomst en een milieu waarin door dagelijkse frustraties plots geweld kan losbarsten. Bailey is als kind uit een gebroken gezin op zoek naar haar identiteit. Op het hoogtepunt van haar crisis duikt Bird op. Dat het tussen het meisje en hem klikt is geen toeval, want hij toont zich een zielsgenoot die een gelijkaardig innerlijk conflict doormaakt.

Wat begint als iets hyperrealistisch, glijdt echter gaandeweg af naar iets surrealistisch. Dat werkt niet omdat het allemaal wel heel nadrukkelijk metaforisch is en nogal flauw uitgewerkt wordt. Het eerste shot is dat van een meeuw en uiteraard houdt Bailey van vogels: dat voelt aan als filmen voor beginners. Een ander probleem zit hem in de casting. De om onbegrijpelijke redenen bejubelde Barry Keoghan speelt andermaal zichzelf, wat hij ook al deed in onder meer The Banshees of Inisherin en Saltburn. Hij ‘speelt’ keer op keer een saaie, kapotte ziel. Ten slotte mist het scenario de originaliteit en emotionele spanning van Arnolds doorbraakfilms. Van iemand van haar kaliber zou je toch iets meer verwachten.

>>Klap

Britse Andrea Arnold introduceert surrealisme in een kitchen sink-drama via het verhaal van een jong meisje dat misnoegd is wanneer haar marginale vader (Barry Keoghan) opnieuw gaat trouwen. Ze krijgt echter steun van de mysterieuze Bird (Franz Rogowksi). Voor de fans van Kes en Ricky.

Regie Andrea Arnold
Cast Barry Keoghan, Nykia Adams, Franz Rogowski
Speelduur 1u59
Vanaf 1 januari in de bioscoop