Het VOD-platform Avila maakte vandaag de film Quand les hommes pleurent van de Marokkaans-Brusselse filmregisseur Yasmine Kassari voor het eerst online beschikbaar.

Twintig jaar na de aanvankelijke release is de film over Marokkaanse migranten die illegaal in Spanje werken jammer genoeg nog steeds brandend actueel.

Ook toen al was er sprake van pushbacks en duizenden drenkelingen die omkomen in de Middellandse zee. De film uit 1999 won verschillende prijzen in Montreal, Zanzibar, Brussel en Parijs.

Synopsis

Elk jaar steken duizenden Marokkanen de straat van Gibraltar over om zo illegaal Spanje binnen te komen. Kassari, die naar het zuiden van Spanje trok om hun situatie te onderzoeken, toont hoe mensen verstrikt kunnen raken in hun dromen over een eldorado dat niet bestaat.

Ze leiden een ellendig en clandestien bestaan, totaal buitengesloten uit de Spaanse maatschappij. Hun verhalen worden gelardeerd met verzen van een Palestijnse dichter, waardoor de film een poëtische dimensie krijgt en zo de loutere getuigenis overstijgt.

Sommige van deze mannen – zij die niet wenen – zien heel duidelijk waarom ze Marokko hebben verlaten: ze beschrijven hoe krachtig het verlangen kan zijn om te vertrekken en hoe radeloos van heimwee men wordt wanneer men ver weg is.

Deze mannen hebben begrepen dat hun dromen alleen hun eigen verlangens weerspiegelden en dat, waar men ook is, het gras altijd groener is aan de overkant.

Yasmine Kassari

Kassari (Marokko, 1970) is een Belgisch-Marokkaanse filmmaakster en scenariste. Kassari verhuisde als tiener naar Parijs, waar ze haar middelbare school afmaakte en één jaar geneeskunde studeerde.

Vervolgens besliste ze zich toe te leggen op film en schreef zich in aan INSAS in Brussel. Tijdens haar studies werkte ze ook bij het productiehuis Les films de la drève.

In de jaren negentig maakte ze drie kortfilms en in 2000 maakte ze de docu Quand les hommes pleurent. In 2004 regisseerde ze haar eerste lange fictiefilm, L’enfant endormi, waarmee ze verschillende internationale prijzen ontving, zoals de publieksprijs op het Premiers Plans festival in Angers in 2005.