Gisteren was het exact één jaar geleden dat acteur Anton Yelchin stief na een bizar ongeluk met zijn auto. Hij was pas 27. In de cinemazalen bleef hij nadien nog een tijdlang verder leven, want verschillende films die voor zijn dood opgenomen waren, moesten nog een releasedatum krijgen. Zo kon je hem bijvoorbeeld nog aan het werk zien in Star Trek Beyond.

Ook de horrorthriller Green Room, geregisseerd door Jeremy Saulnier, was een van Yelchins laatste wapenfeiten. Dat de samenwerking intens was, blijkt uit een foto die de regisseur tweette ter nagedachtenis van de acteur. “Een jaar geleden verloren we deze filmheld. Ik mis hem ontzettend hard”, schrijft hij.

Been a year since we lost this cinewarrior. Miss him dearly. pic.twitter.com/0cDKuAKW8S

— Jeremy Saulnier (@saulnier_jeremy) June 19, 2017

Saulnier was eerder al vol lof over Yelchin. “Anton was een droom om mee te werken”, vertelde hij bijvoorbeeld aan IndieWire. “Hij was vriendelijk en oprecht en speelde zijn rol op een grootse manier. Hij herinnerde me eraan dat er niets waardevoller is dan goeie mensen. Green Room was onze eerste samenwerking. Helaas werd het ook onze laatste.”

Het volledige eerbetoon van Saulnier kan je hier lezen.

Ook Drake Doremus, een andere regisseur die samenwerkte met Yelchin, herdacht de acteur op sociale media. Hij postte op zijn Facebook-pagina een video met achter de schermen-footage van de Like Crazy-shoot:

https://www.facebook.com/drake.doremus/videos/10158911892815302/

Ook onze hoofdredacteur, Steven Tuffin, blikt met een droef hart terug: “Yelchin was niet bepaald mijn favoriete acteur, maar hij straalde wel een spelplezier uit dat je maar zelden tegenkomt. Die indruk werd bevestigd tijdens een interview met hem in Cannes naar aanleiding van de wereldpremière van Green Room. Hij vertelde met een aanstekelijke gretigheid over de meest diverse onderwerpen, van hardcore punk tot de films van Russisch grootmeester Tarkovsky. Kers op de taart: hij werd helemaal wil toen hij ontdekte dat ik uit België kwam. ‘Ik ga binnenkort mijn eerste film regisseren, en dat ga ik in de stijl van de gebroeders Dardenne doen’, klonk het enthousiast. Die film is er jammer genoeg nooit gekomen.”