Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

11.04.2014

The Amazing Spider-Man 2

door Steven Tuffin

Met hun overdosis slechteriken en computereffecten boezemden de trailers van deze superheldensequel weinig vertrouwen in. Het waren immers net die kwalen die de vorige bioscoopincarnatie van de Spinnenman – die van Sam Raimi met Tobey Maguire, remember? – na drie afleveringen fataal werden. Toch is terugkerend regisseur Marc Webb erin geslaagd een meer dan genietbare blockbuster af te leveren. Zijn grote wapens? Een kanjer van een hoofdacteur, een oog voor spektakel en – last but not least ­– een onontbeerlijke brok emotie.

Andrew Garfield, de Brit die indruk maakte in de beklemmende kleinoden Boy A (2007) en Never Let Me Go (2010), toont dat de dubbelrol van Peter Parker en de in rood en blauw gehulde superheld hem als gegoten zit. Als Spidey straalt hij zowel plezier als verbetenheid uit. En als de net afgestudeerde twintiger die niet goed weet wat hij moet met grote liefde Gwen Stacy, uit hij gespleten gevoelens die universeel herkenbaar zijn.

But what about the action? Die zit meer dan snor. Ondanks de lange speelduur zorgt het snelle vertelritme ervoor dat je je geen minuut verveelt en de hoogtepunten zijn puik verdeeld over het geheel. Webb neemt zijn tijd om de centrale slechterik – de door Jamie Foxx met verve vertolkte Electro – de nodige diepgang te geven. En diens confrontaties met het titelpersonage zijn strak opgebouwde sequenties die aan effect winnen door de aanwezigheid van een kleine kolonne toeschouwers. De shots van de verbijsterde blikken verhoogt de impact van de kijkervaring immers exponentieel.

Kers op de taart is de perfect gedoseerde emo-factor. Garfield en tegenspeelster Emma Stone – ook in het echte leven een stel – doen andermaal de vonken van het scherm spatten. Of ze nu ruziën of het bijleggen: keer op keer voel je de tintelingen die ook old school Hollywoodkoppels als Spencer Tracy en Katharine Hepburn teweegbrachten. En net zoals in het vorige deel is de sentimentele spirit van Steven Spielbergproducties uit de jaren 80 nooit veraf.

Zelfs de setup voor talloze spin-offs en sequels (er staan drie Spidey-gerelateerde projecten in de steigers) en de overduidelijke CGI-momenten (af en toe lijkt het een uit de hand gelopen videogame) vallen best te pruimen. Als dit de standaard is voor het komende blockbusterseizoen, zal je ons niet vaak horen klagen!

>>KLAP

Deze zoveelste Spider-Man-blockbuster bewijst dat een uitgekiende mix van actie, emotie en acteertalent alle sporen van sleet op de formule als sneeuw voor de zon doet verdwijnen. Dat de gevoeligheid van eighties Spielberg nooit veraf is, spreekt boekdelen.

Regie Marc Webb
Cast Andrew Garfield, Emma Stone, Jamie Foxx, Dane DeHaan
Speelduur 2u22
Vanaf 16 april in de bioscoop

@Waanzinema