Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

01.10.2014

“Acteren is soms even pijnlijk als gedumpt worden”

door Jimmy Van der Velde

 The Pianist-Oscarwinnaar Adrien Brody maakt in het complexe relatiedrama Third Person indruk als een Amerikaan in Rome die een damsel in distress nogal impulsief te hulp schiet. Een gesprek met de Oscarwinnaar over impulsieve beslissingen en alsmaar grotere uitdagingen. “Als acteur word je alleen maar beter naarmate je ouder wordt.”

Third Person, een romantische mozaïekrelaas van Crash-brein Paul Haggis, vertelt drie liefdesverhalen, die zich afspelen in drie wereldsteden. Adrien Brody (41) mag in Rome de romance voor zijn rekening nemen. Hij speelt ene Scott, een met zichzelf worstelende Amerikaanse zakenman die doelloos door de Italiaanse hoofdstad schuifelt, tot hij de zwoele zigeunerin Monika ontmoet. Die heeft een probleem en Scott besluit de onbekende vrouw te helpen. Met alle gevolgen van dien.

De impulsiviteit van Scott op zijn Romeinse odyssee was iets wat Brody aantrok in de rol. Hij kon zichzelf erin herkennen. “Ik ben ook nogal impulsief”, zegt hij. En hij geeft een voorbeeld. Onlangs bevond hij zich te midden van de Maleisische jungle voor een documentaire. Na een week was het tijd om naar huis te gaan, maar hij besliste moederziel alleen door Zuidoost-Azië te trekken. Zijn motivatie: een plots verlangen om zich op het onbekende te storten.

“Ik ben op een punt in mijn carrière gekomen dat ik me heel bewust ben van mijn waarde en kunnen als acteur.”

Toch ziet hij ook verschillen met Scott: “In zijn irrationele beslissing om Monika te hulp te schieten, spelen bij hem vooral persoonlijke demonen een cruciale rol. Net als de andere personages in de film worstelt hij met een verlies. Een mens die emotioneel aan de grond zit, doet vaak onbevangen dingen.”

De overgave en toewijding waarmee regisseur Paul Haggis de film op papier had gezet, maakten indruk op de New Yorkse acteur. “Ik wou al lang met hem samenwerken. Ik was dan ook heel gelukkig toen het scenario mijn richting uit kwam. Paul raakt in de film perfect de externe factoren aan die ons leven en onze relaties mee beïnvloeden”, vindt Brody. “Ik werk het liefst met enthousiaste mensen. Paul werd helemaal opgeslokt door zijn creatie.” Voor zijn vrouwelijke tegenspeelster Moran Atias heeft hij al evenveel lof: “Je kunt niet geloven hoe sterk ze zich inleeft in haar rol.”

Paul Haggis en Adrien BRody

Optimisme

Het is ondertussen elf jaar geleden sinds Adrien Brody een Oscar won voor zijn hoofdrol in Roman Polanski’s tragische oorlogsrelaas The Pianist. Sindsdien vulde hij zijn cv aan met rollen in tal van uiteenlopende films. Brody startte net zijn eigen productiebedrijf op en heeft een paar uitdagende rollen op de agenda staan. De motivatie is groter dan ooit, zegt hij. “Ik voel dat ik sterk gegroeid ben in wat ik doe. Als acteur word je beter naarmate je ouder wordt. Je hebt meer geleefd, meer verloren, meer ervaringen opgedaan en meer liefgehad.”

Brody is naar eigen zeggen dankbaar voor elke rol die hij weet te veroveren en barst van het optimisme, de creativiteit en de werklust. “Ik ben op een punt in mijn carrière gekomen dat ik me heel bewust ben van mijn waarde en kunnen als acteur.” Toch vergt het nog altijd veel energie. “Het is zoals met de liefde: je moet goed gek zijn om je eraan te wagen. Acteren is echt geen glamoureus tijdverdrijf”, benadrukt hij. “Het is soms even pijnlijk als gedumpt worden, maar als je jezelf volledig geeft, haal je er enkel maar voordelen uit.”

adrien-brody-third-person

The Flemish connection

De kans dat je Adrien Brody binnenkort in Gent tegen het lijf loopt, is reëel. Hij werkt momenteel aan het historische actie-epos Emperor van Die Another Day-cineast Lee Tamahori. De productie trekt binnenkort richting de Arteveldestad. Brody kruipt in de huid van de zestiende-eeuwse machthebber keizer Karel V. “Geen gemakkelijke opdracht, maar het is alvast leuker dan het spelen van een arme onderdaan”, lacht Brody. Hij speelt in de internationale productie naast heel wat Vlaamse acteurs, onder wie Michael Pas en Marie Vinck.

De rol heeft hij vooral te danken aan de Vlaming Paul Breuls, die met zijn productiehuis Corsan de laatste jaren al heel wat Amerikaanse topregisseurs en –acteurs aantrok. Hij producete The Devil’s Double, Killing Season en, jawel, ook Third Person. “Breuls is een zeer hulpvaardig mens”, zegt de Oscarwinnaar. “Hij gelooft in mij, in mijn werk en staat altijd paraat om me een nieuw project voor te stellen.”

@TheJimeister