De Marvelproductie Guardians of the Galaxy ontpopt zich in sneltreinvaart tot een van de grootste hits van 2014. We voelden enkele van de belangrijkste medewerkers aan de tand over deze flitsende scifi-komedie. Ons laatste slachtoffer: ster in wording Chris Pratt!

Nee, de man die in The LEGO Movie het hoofdpersonage van een stem voorzag, is niet meteen de acteur die je in een Marvelproductie als held verwacht. Maar Peter Quill is dan ook geen traditionele bink. Hij hoort thuis in het rijtje met onder meer Han Solo, Ferris Bueller, Jack Sparrow en Indiana Jones, mannen met een gouden hart maar niet noodzakelijk veel respect voor de regels.

We hebben je nog maar zelden in dit soort rollen gezien. Heb je altijd al geweten dat er een held in je school?

Chris Pratt: “In alle eerlijkheid: nee. Mijn manager vertelde me dat Marvel haar gecontacteerd had met de vraag of ik auditie wou doen voor Guardians of the Galaxy. Ik vond echter dat het niets voor mij was. Ik voelde me goed in de rollen die ik toen speelde. Grappige bijrollen, een beetje halfzacht, meer karakterrollen, zoals in Moneyball en Delivery Man. Ik dacht dat ik iedereen, mezelf incluis, een hoop tijd en moeite zou besparen door geen auditie te doen.”

Wie of wat heeft je van mening doen veranderen?

“Zero Dark Thirty, waarin ik een van de para’s speel die de raid op Bin Ladens schuilplaats uitvoeren. De uiteindelijke film zag er heel anders uit dan het script, en plots kwam ik over als een getrainde soldaat die perfect wist wat hem te doen stond. Ik was zowaar een geloofwaardig lid van SEAL Team Six. Ik had geen idee dat ik zo’n man kon spelen zonder dat het een grap was.”

Wat vind je er eigenlijk van dat je een onaards opgepompt lichaam moet kweken om Peter Quill te spelen? Han Solo en Indiana Jones hadden dat niet nodig. Ik stel die vraag uiteraard omdat ik er nooit zo zal uitzien.

“Ik vind het geen probleem. Het houdt steek. Ik begrijp waarom mensen gefascineerd zijn door personages die er zo uitzien. Toen ik als kind comics las, keek ik ook verbluft naar de spierbundels en anatomische proporties van de personages. De mannen en de vrouwen in die strips zagen er allemaal ongelooflijk groot en slank uit. Het is een fantasie. Uiteindelijk zijn we nog steeds wilde dieren, en het dier met de grootste en breedste borstkas is degene die zijn genen verspreidt. De pauw met de prachtigste veren. Het is nu eenmaal een natuurlijke reactie die we hebben op schoonheid en symmetrie.”

@RubenNollet