Legendarisch cinematograaf Vittorio Storaro, die meest recent nog meewerkte aan Woody Allens Café Society, benoemde op een screening van die film wat hij zag als “een groot probleem” in de cinematografie.

Volgens hem zorgt het gebruik van digitale camera’s ervoor dat “mensen sneller willen werken of willen laten zien dat ze minder licht kunnen gebruiken, maar ze kijken niet naar de juiste belichting die scènes nodig hebben. Dat is geen cinematografie, dat is gewoon een beeld vastleggen,” aldus Storaro. “Zelfs in zeer belangrijke films die Oscars winnen worden er beelden opgenomen zonder locatiebelichting. Maar dat is niet altijd het juiste licht voor het personage. We moeten altijd het verhaal vooruit brengen, niet achteruit.”

Storaro, Oscarwinnaar voor Apocalypse Now, Reds en The Last Emperor, wilde ook komaf maken met de term ‘director of photography’. “Er kunnen geen twee regisseurs, of ‘directors’, zijn. Laten we de regisseur respecteren,” liet hij verstaan. Voor hem is enkel ‘cinematograaf’, en dus ook niet ‘fotograaf’, het juiste woord voor zijn functie op de set. “Cinematografie is beweging, we hebben een reis nodig en komen aan op een ander punt. Wij maken geen mooi kader, maar een mooie film. Daarom noem ik het ‘schrijven met licht.'”

Zowel voor Woody Allen als voor Storaro was Café Society de eerste film die ze digitaal draaiden. Storaro was echter al lang bezig met de technologie te onderzoeken en vond de Sony F65 Camera de beste optie voor de film. Hij vertrouwde zijn publiek ook toe dat het digitaal filmen ervoor zorgde dat Allen, die nu gewoon de beelden op de set kon bekijken, niet langer achteraf naar de dailies, de opnames van de dag, kwam kijken.

Bron: THR

@MarijnClaeys