In de laatste dagen voor de release van The Force Awakens blikt Team Vertigo terug op wat voorafging. Zes uiteenlopende stemmen over hun favoriete momenten uit de eerste Star Wars-episodes. Jonas Bruyneel bijt de spits af!

Misschien dat Star Wars-fans van het eerste uur me excommuniceren, maar ik moet bekennen dat ik de pod race uit The Phantom Menace de meest beklijvende scène uit de scifi-saga vind. Episode I is niet mijn favoriete film uit de reeks, maar als jonge snaak was het indrukwekkend om te zien hoe mijn leeftijdsgenoot Anakin in zijn zelfgebouwde tuig de gedoodverfde winnaar Sebulba the Dug het nakijken gaf.

Voor oningewijden: podracen is een verdomd gevaarlijke sport die bij ons weinig kans op officiële erkenning zou maken. Twee zware turbines, een paar kabels en een kleine cockpit vormen een tuig dat aan onmenselijke snelheden over een parcours dendert. Meer nog: de turbines zijn fysiek niet met elkaar verbonden, maar worden bijeengehouden door een ionenstraal waar je liever niet mee in contact komt.

Wat brood en spelen was voor de Romeinen, is podracen voor het sterrenstelsel far, far away: volksvermaak op en top, met een portie geweld, smerige sabotages, knalharde crashes, Tusken Raiders die vanuit de bergen op de deelnemers vuren en – zoals elke ongezonde sport beaamt – de nodige weddenschappen. De druk voor Anakin om te winnen is immens. Niet alleen verdient het slavenkind er zijn vrijheid mee, als eerste menselijke podracewinnaar mag hij ook mee met de Jedi-ridders Qui-Gon Jinn en Obi-Wan Kenobi en wacht hem een buitengewone toekomst.

Anakin mag misschien uitgroeien tot de derde grootste schurk in de filmgeschiedenis – aldus het American Film Institute – in deze razend spannende wedstrijd symboliseert hij alle jongens die groot dromen. Met een buitenmaatse bril en een stuur breder dan zijn lichaam, laat hij het stof van het onherbergzame Tatooine opwaaien en scheert hij rakelings langs bodem en rotsen zijn grootse interplanetaire toekomst tegemoet.

@jonasbruyneel