‘Er zijn maar weinig positieve jonge LGBTQ-films’, meent regisseur Anthony Schatteman. Zijn kortfilms hadden het steevast over de ervaringen van personages uit de queer gemeenschap, maar ook die hadden altijd een min of meer donkere ondertoon. Al probeerde de Vlaamse cineast zelfs in zijn wanhopigste verhalen altijd een sprankeltje hoop te laten.

In Young Hearts keert hij de verhouding tussen zoet en bitter volledig om. Hoofdfiguur Elias is een 14-jarige jongen die een onbezorgd leven leidt in een dorp op het platteland. De zomervakantie is aangebroken en die brengt hij door met zijn vrienden en op de boerderij van zijn geliefde opa. Thuis vindt hij veel warmte bij zijn moeder, maar zijn vader bekommert zich vooral om zijn opbloeiende carrière als charmezanger.

Elias heeft ook een vriendinnetje, al is dat vooral pro forma, want met de liefde in al haar verschijningsvormen is hij eigenlijk nog niet bezig. Dat verandert wanneer Alexander, een leeftijdsgenootje uit Brussel, in het huis naast hem komt wonen. Het klikt al snel tussen de twee, maar Elias voelt dat er precies meer in hem komt opborrelen dan enkel vriendschap. Die emoties brengen hem in de war.

Schatteman verbergt op geen enkel moment dat Young Hearts een film met een agenda is. Hij wil een eenvoudig romantisch verhaal vertellen over een eerste liefde, universeel genoeg om iedereen aan te spreken. Dat het om twee jongens gaat die verliefd worden op elkaar is bijzaak. Daar kun je enkel respect voor opbrengen.

Omdat de scenarist-regisseur dezelfde visuele elegantie aan de dag legt als in zijn kortfilms, vergeef je hem dat hij Young Hearts zowat volledig optrekt uit zaken die al tig keer hebt gezien en dat hij alle gevoelens letterlijk onder woorden brengt. Of zoals Elias’ wijze opa op een bepaald moment oppert: ‘Als er één ding is dat ik geleerd heb in het leven, dan is het dat je altijd je hart moet volgen’. Young Hearts haalt misschien niet het niveau van het vergelijkbare Fucking Åmal, maar is daarom niet minder een baanbreker.

>>Klap

 In zijn eerste langspeelfilm zet regisseur Anthony Schatteman een knuffelbare versie van zijn verleden op het scherm, via het verhaal van een 14-jarige jongen die voor het eerst echt verliefd wordt. Jeugdige cinema met een even groot hart als Fucking Åmal.

Regie Anthony Schatteman
Cast Lou Goossens, Marius De Saeger, Geert Van Rampelberg
Speelduur 1u37
Vanaf 18 december in de bioscoop