In opdracht van het VAF voerde dit voorjaar een onderzoeksteam van de Vrije Universiteit Brussel, Universiteit Gent en Universiteit Antwerpen een onderzoek naar filmexploitatie in Vlaanderen. Prof. Dr. Tim Raats (imec-SMIT-VUB), projectcoördinator van het onderzoek, presenteerde de resultaten van het onderzoek op de Dag van het Filmberoep van Film Fest Gent.

Op basis van een mapping en analyse van het landschap voor filmvertoning in Vlaanderen, waarbij ze specifiek peilden naar de behoeften en uitdagingen van het veld, kwam de studie tot een reeks concrete aanbevelingen voor beleid en sector.

In zijn presentatie lichtte Prof. Dr. Tim Raats de resultaten van het onderzoek toe en legde hij uit wat de voorwaarden zijn voor een duurzaam ecosysteem voor filmvertoning in Vlaanderen en Brussel.

Tussen de aanbevelingen staat er één die specifiek voor Vertigo heel interessant is, namelijk:

‘Ons inziens is er nog degelijk ruimte voor een filmmagazine, ondanks de erg grote concurrentie en financieel precaire situatie van de magazinemarkt. Een magazine moet telkens vertrekken vanuit een duidelijke visie op publiekspotentieel en een sterke zakelijke onderbouw. De vraag is steeds of één magazine beide rollen kan vervullen: zowel drempelverlagend zijn en met voldoende aandacht voor de brede publieksfilm en blockbusters, en toch inzetten op inhoudelijk diepgaande stukken, kritische recensies, analyses en het aanbod van arthousebioscopen of culturele vertoners. Daarnaast roept het ook vragen op over de overlevingskansen van zo’n magazine. Zo zijn advertenties en partnerships cruciaal, maar lopen deze sterk terug voor print. Echter, als de sector werkelijk achter een filmmagazine staat, vereist dit ook een ondersteuning vanuit diezelfde vertoningssector, distributiesector en zelfs de productiesector voor het levensvatbaar maken van een filmmagazine, bijgestaan door sterke mediapartners en ondersteund door het VAF.’

Vertigo-hoofdredacteur Steven Tuffin is door deze passage voorzichtig hoopvol gestemd: ‘Het is opmerkelijk dat dit enkele dagen na de publicatie van mijn warme oproep aan de sector openbaar wordt gemaakt. Dat Vertigo vorig jaar zijn VAF-subsidie is kwijtgeraakt, heeft ontegensprekelijk diepe sporen achtergelaten. Ondanks de duizelingwekkende steun van een dosis abonnees, bioscoopuitbaters en filmverdelers, is het onzeker hoe lang het magazine nog in zijn huidige hoedanigheid kan blijven bestaan. Ik hoop dan ook ten stelligste dat de universitaire aanbeveling de deur voor een constructieve dialoog tussen het VAF, Vertigo én de hele sector opnieuw op een kier zet. Ik besef maar al te goed dat het magazine niet perfect is en we staan dan ook open voor kritiek en het maken van aanpassingen waar nodig. Tegelijk valt het niet te ontkennen dat Vertigo door de jaren heen is uitgegroeid tot een ijzersterk fundament waarmee alle soorten bioscoopbezoekers van alle soorten cinema – en dus zeker ook de Vlaamse – kunnen proeven. Kortom, gooi het kind niet met het badwater weg en laat ons de dialoog herstarten.’