Martin Scorsese heeft in een essay over de Italiaanse cineast Federico Fellini kritiek geüit op de herleiding van cinema tot ‘content’, een term waarmee streamingdiensten films en series aanduiden.

Volgens Scorsese werd er tot vijftien jaar geleden enkel over ‘content’ gesproken als men het over het contrast tussen de ‘content’ en ‘form’ aka de inhoud en de vorm van een film had.

“Gaandeweg werd het woord ‘content’ meer en meer gebruikt door bonzen van mediabedrijven die niets van de filmgeschiedenis afwisten of er niet in geïnteresseerd waren,” schrijft Scorsese.

“‘Content’ werd een zakelijke term voor alle bewegende beelden: een David Lean-film, een kattenfilmpje, een Super Bowl-spot, een superheldensequel, een aflevering van een tv-reeks,” vervolgt hij.

Scorsese linkt de nieuwe betekenis van het woord ‘content’ aan de opkomst van streamingplatformen, waar volgens hem zowel voor- als nadelen aan verbonden zijn.

De regisseur schrijft dat streamingdiensten meer opportuniteiten voor filmmakers hebben gecreëerd en verwijst naar zijn eigen samenwerkingen met Netflix aan The Irishman en met Apple TV+ aan zijn nieuwe film Killers of the Flower Moon.

“Anderzijds hebben streamingdiensten een situatie gecreëerd waarin alle films en series als gelijkwaardig worden beschouwd,” schrijft Scorsese.

“Bovendien houden de algoritmes waarmee andere films en series worden gesuggereerd enkel rekening met wat je al hebt gezien en met het onderwerp of het genre,” vervolgt hij. “Wat betekent dat voor cinema als kunstvorm?”

Scorsese vindt dat streamingdiensten een zorgvuldige selectie films en series moeten maken en noemt de programmatie van MUBI en The Criterion Channel als voorbeeld.

“Selecteren is niet ondemocratisch of elitair, maar vrijgevig,” schrijft Scorsese. “Je deelt wat je graag ziet en waardoor je bent geïnspireerd. Daarentegen zijn algoritmes gebaseed op berekeningen die kijkers enkel als consumenten behandelen.”

Lees het volledige essay hier.

Bron: The Playlist