Roger Deakins had onlangs monteur Joe Walker, met wie hij samenwerkte aan Denis Villeneuves Sicario en Blade Runner 2049, te gast en sprak onder meer over de voor- en nadelen van testvoorstellingen.

“Sommige mensen haten testvoorstellingen en vinden ze angstaanjagend, maar ik hou ervan,” zegt Walker. “Er gaat niets boven een film bekijken met een publiek en voelen hoe hij overkomt. Je merkt wanneer hij aanslaat en wanneer niet.”

“Als monteur moet je ervoor zorgen dat je het publiek een stap voor bent,” vervolgt hij. “Testvoorstellingen onthullen of je daarin bent geslaagd. Verder moeten de producenten je vertrouwen of ze kunnen testvoorstellingen als wapen tegen je gebruiken.”

Volgens Walker kwamen de testvoorstellingen van Arrival goed van pas. Aanvankelijk begreep het publiek namelijk het einde van de film niet.

“Ze verzonnen hun eigen verklaringen voor wat er gebeurde die niet overeenkwamen met de onze,” zegt Walker. “Dus zijn we opnieuw aan de slag gegaan om het einde duidelijker te maken.”

Deakins’ vrouw James waarschuwt echter dat testvoorstellingen voor onnodige veranderingen kunnen zorgen. “Omdat je de mensen een plezier doet door hen een film te laten zien, voelen ze zich achteraf verplicht om je vragen te beantwoorden,” zegt ze.

“Als je bijvoorbeeld vraagt wat ze niet goed vonden aan het hoofdpersonage, gaan ze sowieso iets verzinnen,” vervolgt ze. “Dat is een probleem. Soms worden er dingen gezegd die nooit ter sprake zouden zijn gekomen als je de vraag anders had geformuleerd.”

Roger Deakins is het daarmee eens. “De reactie van de mensen zegt meer dan een vragenlijst,” zegt hij. “Het formulier dat ze achteraf moeten invullen heeft niet echt iets met hun reactie te maken.”

Bron: IndieWire