Xavier Dolan wekt in het begin van Matthias & Maxime de indruk dat hij het pad van Woody Allen wil opgaan. Het blijft echter bij een indruk, want de Canadese wonderboy heeft niet bepaald gevoel voor relativerende humor. Het eindresultaat had een frisse komedie kunnen zijn, maar we moeten het stellen met een psychodrama dat open deuren intrapt.

Max (Dolan) en Matt (Gabriel D’Almeida Freitas) zijn boezemvrienden. Hun vriendin Erika wil een kortfilm maken en dwingt hen om de hoofdrollen te vertolken. In een scène moeten ze mekaar kussen, wat ze met veel tegenzin doen. De kus heeft echter een opmerkelijk effect op het tweetal: ze beginnen nieuwe gevoelens voor elkaar te ontwikkelen.

Na de kus scheidt Dolan de twee jongemannen enige tijd van mekaar om te tonen hoe verscheurend de situatie wel niet is. Dat komt niet alleen zeurderig en monotoon over, je begint je ook meteen in te beelden wat een Allen of een Alfonso Cuarón met zo’n premisse zou hebben aangevangen. Een tragikomedie was perfect mogelijk geweest, maar Dolan neemt zichzelf veel te ernstig – een van zijn grote gebreken als regisseur – en hij blijft op dramatisch vlak vaak ter plaatse trappelen.

Toch is er goed nieuws – vooral wanneer je terugdenkt aan het gruwelijke Juste la fin du monde – in Matthias & Maxime zitten geen hysterische brulscènes en staat de camera meestal op een aangename afstand.

>>Klap

Zo’n 19 jaar na het verwante Y tu mamá también van Alfonso Cuarón brengt de Frans-Canadese wonderboy Xavier Dolan het verhaal van twee boezemvrienden die na een min of meer gedwongen kus hun vriendschap zien veranderen in iets anders.

Regie Xavier Dolan
Cast Xavier Dolan, Gabriel D’Almeida Freitas, Anne Dorval
Speelduur 1u58
Vanaf 12 februari in de bioscoop