Vertigo-hoofdredacteur Steven Tuffin stortte zich de afgelopen weken op de films die in 2018 op minstens één Belgisch bioscoopscherm te zien waren en puurde daar verschillende lijstjes uit. Het volledige overzicht:

40 in te halen films

Rabot
Lucky
Jusqu’à la garde
Der Hauptmann
Baba Yega: De film
The Rider
Rosie & Moussa
The Death of Stalin
A Ciambra
Jeannette, l’enfance de Jeanne d’Arc
Sicario 2: Day of the Soldado
Bohemian Rhapsody
Crazy Rich Asians
The House with a Clock in its Walls
A Simple Favor
Wij
Zama
Voyage of Time: Life’s Journey
Bumblebee
Hollywood aan de Schelde
Love, Simon
Transit
The Happy Prince
Nos batailles
Lazzaro Felice
Loro
The Nutcracker and the Four Realms
Woman at War
Nachtwacht: De Poort der Zielen
Ralph breaks the Internet
Twarz/Mug
The Guilty
Engel
Kin
Hunter Killer
Laissez bronzer les cadavres
Ressurection
Film Stars Don’t Die in Liverpool
A Ghost Story
Bad Samaritan

10 teleurstellingen

Black Panther
Alle begrip voor het belang van een Afrikaanse superheld en de sterke vrouwen die hem omringen, maar dit is de kneuterigst in beeld gezette Marvel-productie in jaren, met een overdosis aan scènes die meer op hysterisch volkstheater lijken dan op waardig blockbustermateriaal.

Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald
In tegenstelling tot velen vond ik Fantastic Beasts and Where to Find Them de beste bioscoopervaring die de wonderlijke fantasie van J.K. Rowling reeds heeft opgeleverd. Ditmaal kregen we echter amper fantastische beesten te zien, oogde het Parijs van de jaren twintig als een mistroostige mix van sets en CGI en kraakte het plot onder zijn eigen gewichtigheid en wendingen.

22 July
Van de bedenkelijke keuze om de Noorse acteurs Engels te laten praten over de pathos waarmee het verhaal van het overlevende slachtoffer wordt gebracht tot de Joker-achtige karakterisering van Breivik: nooit gedacht dat Paul Greengrass zo op de heupen zou werken.

Avengers: Infinity War
Of hoe twee tv-regisseurs een van de meest tragische blockbusterfinales ooit van alle emotionele impact ontdeden. Als James Cameron deze had geregisseerd…

Ocean’s 8
Steven Soderbergh ging pas met zijn tweede Ocean’s-aflevering de mist in, Gary Ross schiet al met zijn eerste poging naast doel. Door het acute gebrek aan on screen chemistry lijkt het bij momenten alsof de actrices amper samen op de set stonden.

Venom
Tom Hardy die afkoeling zoekt in een bak vol kreeften: nuff said.

The Predator
Predator-honden: serieus?!?

Overlord
De marketingcampagne deed hopen op een John Carpenter-achtig geallieerden-versus-nazi-zombies-avontuur. In plaats moesten we het doen met een From Dusk Till Dawn-variant met een indrukwekkende openingssequentie, een vervelend Inglourious Basterds-segment en een teleurstellende horrorfinale.

De Collega’s 2.0
Jammer, maar helaas.

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
Een parabel over racisme waarin quasi alleen maar blanken rondlopen: give me a fucking break. Ook nefast voor de cinema-ervaring: de quasi tastbare toneelachtergrond van regisseur Martin McDonagh.

20 eervolle vermeldingen

Ready Player One
Puur spektakel, met een waanzinnige The Shining-ode als kers op de digitale taart.

Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot
Lachen en huilen lagen zelden zo dicht bij elkaar.

Mektoub, My Love: Canto Uno
I Like Big Butts and I Can Not lie: The Movie.

A Quiet Place
Of hoe je een cinema doodstil krijgt.

Bad Times at the El Royale
Rear Window, maar dan anders.

Gutland
The Wicker Man in Luxemburg.

Solo: A Star Wars Story
Wedden dat deze ooit een duizelingwekkende herwaardering krijgt?

The Man Who Killed Don Quixote
You gotta love Terry.

Lukas
JCVD zonder ironie en franjes is my kind of action hero.

Beautiful Boy
Felix van Groeningen ging Amerikaans en schoot in de roos.

Aquaman
De 12-jarige in me deed rondedansje na rondedansje na rondedansje.

Jurassic World: Fallen Kingdom
Eerst huilen met dat laatste shot van het eiland mijn hart, daarna lekker gotisch griezelen.

Mission: Impossible – Fallout
Wat. Een. Stunts.

God’s Own Country
Een Britse Brokeback Mountain: brutaler en gedurfder, met andere woorden.

Ant-Man and the Wasp
Puur popcornvertier dat de typische Marvel-middelmaat oversteeg.

Shoplifters
Een oerdegelijke Kore-eda.

The Post
Spielberg op de barricade.

The Shape of Water
Del Toro’s zoveelste prachtige monstersprookje.

Halloween
Welkom terug, Michael (en Laurie).

Revenge
Exploitation voor het #MeToo-tijdperk.

10 twijfelgevallen

A Star Is Born
Tweemaal gesnotterd, twaalf keer gezucht.

First Man
Aan het vakmanschap van Damien Chazelle valt niet te twijfelen en Ryan Gosling staat eindelijk nog eens echt te acteren, maar hun o zo emotioneel bedoelde man-op-de-maan-relaas voelt o zo zielloos aan.

The Sisters Brothers
Jacques Audiard die Joaquin Phoenix en John C. Reilly regisseert in een western: het levert een unieke filmervaring op die niet alleen een andere kijk biedt op het genre, maar ook op de talenten van de drie heren. Jammer genoeg voelde ik me op geen enkel moment betrokken bij wat er op het witte doek gebeurde.

Mortal Engines
Degelijke blockbusters worden alsmaar zeldzamer, laat staan originele. Als we dat laatste achterwege laten – eigenlijk is dit Star Wars: A New Hope-op-wielen – valt deze Peter Jackson-productie best te pruimen. Vooral de speciale effectengoochelaars van Weta bewijzen zich andermaal als de koningen van het al dan niet digitale spektakel.

Charlie en Hannah gaan uit
Betoverende stadslyriek versus geforceerde hipster-speak.

BlacKkKlansman
Spike Lee schoot eindelijk nog eens echt met scherp, maar maake drie films tegelijkertijd: een entertainende buddy cop movie, een pedante geschiedenisles en een duister drama. Niet moeilijk dat de soundtrack zo schizofreen is.

Niet schieten
Ongetwijfeld een van Stijn Coninx’ beste films, maar had een echte Bende van Nijvel-film van ‘s mans hand geen echt meesterwerk opgeleverd?

Kursk
De strijd op leven en dood van Matthias Schoenaerts en zijn duikbootgezellen beklijft tot op het bot, maar alles wat boven de zeespiegel gebeurt ruikt naar Europudding.

Suspiria
Had deze eigenzinnige update veel korter gemoeten of had Guadagnino zijn versie van de Argento-klassieker net meer ademruimte moeten geven? Benieuwd of die geruchten van een vier uur durende cut waar zijn.

Hereditary
De hypemachine ging in overdrive, mijn enthousiasme net iets minder. Naast die hondsbrutale twist en die, eh, beheksende finale zag ik vooral een zoveelste potje overacting van Toni Collette.

21 favorieten

Lady Bird
Nooit gedacht dat ik me zo zou identificeren met een 17-jarige bakvis uit het Sacramento van begin jaren 2000.

Burning
Lee Chang-dong weet in deze Zuid-Koreaanse variant op de Lage Landen-klassieker Spoorloos mysterie en poëzie perfect te combineren.

A Prayer Before Dawn
Een martial arts-film die zowel emotioneel als fysiek rake klappen uitdeelt: maak dat mee!

Climax
Beste. Slechtste. Feestje. Ooit.

Dogman
Matteo Garrone brengt eigenzinnig hulde aan de diversiteit van de Italiaanse filmgeschiedenis en haalt opnieuw het niveau van Gomorra.

Call Me By Your Name
Luca Guadagnino ontdoet zich van zijn typische ironie en bewijst zich als ware filmmaestro. Met een vader-zoon-scène om nooit te vergeten.

Roma
Geloof de motherfucking hype, negeer de Netflix-lokroep en ga dit op een zo groot mogelijk scherm zien. (Misschien moeten we eens aan Kinepolis vragen of ze een eenmalige IMAX-vertoning zien zitten?)

Under the Silver Lake
Een hilarische, bezwerende kritiek op het verstikkingsgevaar van de popcultuur. Ook: de neo-neo-noir die Inherent Vice niet was.

Spider-Man: Into the Spider-Verse
Mainstream-animatiecinema kwam zelden zo dicht in de buurt van pure popart. Dat je je van begin tot einde te pletter amuseert, is natuurlijk mooi meegenomen.

Phantom Thread
Was de Fifty Shades-franchise maar zo kinky geweest.

Utoya 22. juli
Alles wat die stinker van Paul Greengrass niet was.

I, Tonya
Topacteerprestaties + topcamerawerk + topregie = topentertainment.

Mandy
Cage rage! Duellerende kettingzagen! The Beast! Jeremiah Sand! De Cheddar Goblin! En Line Pillet die Alleen Eline (bijna) deed vergeten!

Frères ennemis
Eerst denk je: Matthias Schoenaerts die nog maar eens tuig met een geweten speelt. Daarna realiseer je je: die kerel kan toch echt fucking goed acteren. Een week later overvalt het je: zo puur speelde hij nog maar zelden.

Girl
Een film die op alle vlakken het etiket ‘Vlaams debuut’ overstijgt en na het warme Cannes-onthaal de rest van de wereld meer dan terecht veroverde. Ontzettend benieuwd naar de filmtoekomst van Lukas Dhont en zijn hoofdacteur Victor Polster.

Mary Poppins Returns
Rob ‘Into the Woods’ Marshall die een film maakt die me non-stop deed glimlachen: het is bijna even wonderlijk als het door Emily Blunt weergaloos vertolkte titelpersonage.

Widows
Steve McQueen zet het heist-genre volledig naar zijn hand en komt uit bij een No Country for Old Men met een sociaal geweten. De film die Three Billboards Outside Ebbing, Missouri pretendeerde te zijn.

Patser
Michael Bay meets Martin Scorsese op ’t Kiel: te zot voor woorden!

Cold War
Een tragische romance zonder weerga, in sfeervol zwart-wit, met fantastische muziek én onvergetelijke acteerprestaties.

Wildlife
Feel bad movie of the year.

First Reformed
Of hoe Paul Schrader het intellectualisme van Ingmar Bergmann en de toenemende ecologische bezorgdheden combineert tot een millennial-update van Taxi Driver.