Na tien jaar als baas van Focus Features spitste James Schamus zich toe op kleinere films à la misdaaddocu Casting JonBenet. De film verscheen op Netflix en Schamus maakte van de gelegenheid gebruik om hun algoritme uit te testen. Dat moet content suggereren op basis van kijkgedrag uit het verleden.

“We lieten mensen foto’s nemen van hun tv-schermen,” zei Schamus. “In sommige gevallen nam Casting JonBenet de volledige homepage in beslag. In andere stond hij bij nieuwe releases of documentaires. Er zat geen logica achter, omdat Netflix telkens een andere versie uittest.”

Dat was niet naar de zin van Schamus. Volgens hem kan Netflix’ methode leiden tot het creëren van nieuwe content gebaseerd op kijkgedrag. “Rommel in, rommel uit,” noemde hij het. “Daar maak ik mij zorgen in. Streamingdiensten beginnen hun eigen onzin te geloven. Wanneer Netflix beweert dat een film of serie 78 procent overeenstemt met je smaak, testen ze of je sneller of trager zal toehappen dan wanneer er 82 procent staat. Dat vind ik eng.”

Aan de positieve kant kan Netflix’ algoritme een inzicht bieden in kijkgedrag over de hele wereld. “Je kan eruit leren dat de bevolking opdelen in hokjes zinloos is,” zei Schamus. “Een huisvrouw uit Brazilië kan een even grote fan zijn van docu’s als een tiener uit Palo Alto.”

Hij gaf ook toe dat dankzij streamingservices de indie-film in de lift zit. “Kijk maar naar Okja en Mudbound,” zei hij. “Zij gingen niet verloren in de zee aan releases.” Wel merkte hij op dat de markt stilaan oververzadigd raakt. In het begin zouden Netflix en Amazon nog zescijferige bedragen neergeteld hebben voor een film. Nu zou dat 90 procent minder zijn waardoor filmmakers niet altijd winst maken.

Bron: IndieWire