Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

13.02.2018

Recensie Call Me by Your Name

door Ruben Nollet

Het gaat tegenwoordig snel. De scène uit Call Me by Your Name waarin Armie Hammer enthousiast – maar niet bijzonder stijlvol – danst op Love My Way van The Psychedelic Furs is nu al viraal gegaan. Waarschijnlijk vindt regisseur Luca Guadagnino (A Bigger Splash) dat niet erg, want het fragmentje illustreert perfect waar de hele film om draait: Hammers personage trekt zich geen fluit aan van wat anderen van hem denken, gaat helemaal op in zijn emoties en straalt intens levensgeluk uit.

Het centrale personage van deze zomerromance is Elio, een wat teruggetrokken jongen van 17 die deel uitmaakt van een Amerikaans-Italiaans gezin dat begin jaren 80 in Noord-Italië woont. Het is zomer en Elio vult zijn dagen met lezen, luieren, piano spelen en rondhangen met een vriendinnetje.

De situatie verandert wanneer de doctoraatsstudent arriveert die Elio’s vader, een professor archeologie, naar jaarlijkse gewoonte uitgenodigd heeft. Oliver (Hammer) is een knappe, struise kerel die Elio aanvankelijk intimideert met zijn zelfverzekerde air. Hoe beter ze elkaar leren kennen, hoe hechter hun vriendschap echter wordt. En dan slaan de gevoelens om in iets wat nog veel dieper gaat.

Het is een beetje bon ton om een liefdesverhaal tussen twee leden van hetzelfde geslacht als ‘universeel’ te bestempelen in de hoop dat het brede publiek zich niet uitgesloten voelt, maar Call Me by Your Name verdient het absoluut niet om gemakshalve in de LGBT-lade geklasseerd te worden. Net zoals Brokeback Mountain – of nog pertinenter: My Summer of Love – zwiert de film je mee in herkenbare emoties. Ooit vlinders in je buik gehad? Ooit passie gevoeld die zo hard brandde dat je nergens anders aan kon denken? Dan weet je waarover Guadagnino het heeft.

Call Me by Your Name is cinema als een verleidelijk parfum dat dagenlang in je neus blijft hangen, met dank aan de sensuele fotografie van Sayombhu Mukdeeprom (een habitué van Apichatpong Weerasethakul), de uitgekiende muziekkeuze en uiteraard ook de geweldige cast.

Noem hoofdacteur Timothée Chalamet trouwens geen ‘ontdekking’: de 22-jarige jongeman draait al sinds zijn prille tienerjaren mee en speelde mee in onder meer Interstellar (als de jonge versie van Casey Afflecks personage).

>>Klap

Luca Guadagnino (A Bigger Splash) bewerkt de bekroonde roman van André Aciman tot een zinderend en hartverscheurend liefdesverhaal à la My Summer of Love. Timothée Chalamet kreeg een Oscarnominatie voor zijn hoofdrol als tiener die tijdens een memorabele zomer in 1983 verliefd wordt op Armie Hammer.

Regie Luca Guadagnino
Cast Timothée Chalamet, Armie Hammer, Michael Stuhlbarg
Speelduur 2u10
Vanaf 14 februari in de bioscoop