Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

05.07.2017

Recensie 2:22

door Chris Craps

Sinds zijn rollen in de televisieseries Treme en Game of Thrones maakt de Nederlandse acteur Michiel Huisman furore in Hollywood. En nu komen ook de hoofdrollen binnen. Helaas in films met zwakke scripts. The Age of Adaline was over de hele lijn ongeloofwaardig en The Ottoman Lieutenant bleek Turkse propaganda en geschiedenisvervalsing. 2:22, een bizarre Amerikaans-Australische thriller met bovennatuurlijke elementen lijkt het tij voorlopig nog niet te keren.

Huisman vertolkt Dylan, een eenzame luchtverkeersleider uit New York die dagelijks dezelfde routine volgt, tot hij een black-out krijgt en bijna een ramp veroorzaakt. Hij wordt op non-actief gezet, maar tijd om uit te rusten heeft hij niet, want de vreemde incidenten beginnen zich op te stapelen.

Het leuke meisje Sarah (Teresa Palmer) dat hij ‘heel toevallig’ ontmoet, blijkt een van de passagiers van het vliegtuig dat hij bijna heeft doen crashen. Bepaalde gebeurtenissen lijken zich bovendien dagelijks te herhalen en bereiken een climax om exact 2h22 in de Grand Central Terminal. Dylan begint een patroon te herkennen in de reeks incidenten, die blijkbaar verband houden met zowel het verleden als de toekomst.

Het basisidee van 2:22 prikkelt de nieuwsgierigheid, maar scenaristen Nathan Parker en Todd Stein wisten duidelijk niet wat ze met het gegeven moesten aanvangen. En dus maakten ze het verhaal nodeloos ingewikkeld en verzonnen ze een absurde context om de acties van Dylan op filosofisch en psychologisch vlak te motiveren.

Het enige wat ze echter bereiken is dat de toeschouwer na een uur nog maar half zo nieuwsgierig is als in het begin. Wat betekent dat de film al heel vroeg begint af te sterven. En ja hoor, tegen dat de finale wordt bereikt, ligt de film al een tijdje begraven onder pretentie, verveling en een acuut gebrek aan humor en relativering.

Oprecht spijtig voor Huisman die zijn uiterste best doet om Dylan tot leven te brengen, Palmer die zich in haar ondankbare rol amper kan bewijzen en regisseur Paul Currie die alle trucs van een reclamefilmer bovenhaal§ om van 2:22 een potentiële filmbonbon te maken. Het heeft allemaal niet mogen baten: deze film is dead on arrival.

Klap

De Nederlandse Treme– en Game of Thrones-acteur Michiel Huisman is de ster van deze bovennatuurlijke Amerikaans-Australische thriller in de lijn van The Number 23 en Knowing, over een luchtverkeersleider die een patroon ontdekt in een reeks bizarre incidenten.

Regie Paul Currie
Cast Michiel Huisman, Teresa Palmer, Sam Reid
Speelduur 1u38
Vanaf 5 juli in de bioscoop

Lees meer over: