Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

17.05.2016

#Cannes2016: Blog 6 – De virtuele toekomst van de cinema

door Ruben Nollet

Het festival van Cannes is meer dan enkel een massa films, verdeeld over een handvol selecties. Parallel vindt de bedrijvigste filmmarkt van het jaar plaats, waar producenten, salesmensen, aankopers, distributeurs, officiële instanties en nog een hoop ander filmvolk samenzit om deals te onderhandelen. Een onderdeel van die Marché du Film is NEXT, een exclusief paviljoen dat in het teken staat van de innovatie. Elke dag vinden er workshops, babbels en screenings plaats met de toekomst van de cinema als leidraad.

Vandaag ben ik er even langsgeweest om Giant te bekijken, een zes minuten durend Virtual Reality-filmpje dat zichzelf aankondigde als een baanbrekend werkstukje. Dat viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Giant is gebaseerd op jeugdherinneringen van regisseur Milica Zec, die opgroeide in Servië tijdens de burgeroorlog. In haar filmpje toont ze hoe een gezin in een kelder schuilt tijdens een bombardement, en om hun doodsbange dochter te troosten, vertellen de ouders dat het lawaai eigenlijk een reus is die ronddraaft.

Giant is zeker knap gemaakt, maar hij toont ook een paar onmiskenbare beperkingen. Om te beginnen moest ik mijn eigen bril afzetten om de VR-bril te kunnen dragen, met als gevolg dat ik alles flou zag. Daar heb ik ooit een hevige discussie over gehad met James Cameron, die niet wou toegeven dat twee brillen op elkaar gewoon onpraktisch is.

Maar dat was niet het enige probleem met Giant. Omdat de computers nog niet in staat zijn om voldoende precies te scannen, zijn de acteurs verplicht om centraal voor je neus hun toneeltje op te voeren. De rest van de wereld om je heen ziet er zeer geloofwaardig uit en je kan overal rondkijken, maar omdat de personages in een glazen kooi lijken te staan, heeft het allemaal een onwezenlijke en absurde sfeer. Het deed me denken aan de vroege talkies, toen het geluid — relatief — realistisch klonk maar de camera’s plots aan de vloer vastgevezen leken.

Milica Zec is er echter van overtuigd dat die problemen binnen de kortste keren opgelost zullen worden. Wat de gevolgen zullen zijn voor de fraaie kunst die we cinema noemen, kan niemand inschatten, meent ze. Maar de mogelijkheden zijn legio. Benieuwd wat het zal geven.

@RubenNollet